Futur

Mpede adurvé l futur scëmpl: duman jirei a Bulsan possen pa nce se nuzé dl presënt: duman vedi a Bulsan?
N possa, zënzauter, giamië ora l futur cun l presënt canche la frasa à bele n averb, te chësc cajo: duman o na esprescion temporala che fej capì che n rejona dl futur.

Perchël possen dì y scrì sibe:

Ie uniré duman.

che:

Ie vënie duman.

Ora de si valor temporal, possa l futur nce unì adurvà cun senificat modal, chël uel dì che l possa ti dé esprescion a na mineda, na jagheda, na supusizion, na melsegurëza o na cunstatazion ndeblida. Sciche ejëmpl pudëssa valëi na situazion te chëla che un ti tira dant zeche a n auter:

	“Tu es dit che ie son de gauja.”
y l auter respuend:	“No, chël ne n’ei nia dit.”
L prim ne zed nia y dij:	“Co no? Tu l es dit!”
L auter uel la finé via y respuend:	“L aré bën dit!”
	“Aré bën inò ie la gauja!”

zeruch inant